Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί διεθνώς από το 1977,
με απόφαση του ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μια ακόμα παγκόσμια ημέρα που
πρέπει να υπάρχει όχι ως «πανηγυράκι» αλλά ως μέρα υπενθύμισης των προβλημάτων
και των δικαιωμάτων της γυναίκας σε όλες τις διαδοχικές φάσεις της ζωής της ως
θυγατέρα, σύζυγος, μάνα ή γιαγιά.
Είναι μέρα που πρέπει να προβληματιστούμε για
το μέλλον της κοινωνίας μας σε παγκόσμιο επίπεδο με την υποστήριξη της ισότητας
και της ισοτιμίας των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Να σταματήσει να ορίζεται η
μοίρα μιας γυναίκας από τη γεωγραφική θέση της πόλης ή της χώρας όπου
γεννήθηκε. Να σταματήσουν οι πράξεις άνισης μεταχείρισης, οι κάθε είδους
κακοποιήσεις γυναικών που δυστυχώς βρίσκονται σε κάθε δελτίο ειδήσεων και
αφορούν τόσο τριτοκοσμικές όσο και ανεπτυγμένες χώρες.Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, χάνει χρόνο με το χρόνο, το πολιτικό της υπόβαθρο και μετατρέπεται ως μέρα που θεσπίστηκε για να τιμηθεί το αποκαλούμενο ωραίο και ευαίσθητο φύλο. Η μέρα αυτή όμως έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα σε Ευρώπη και ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το γυναικείο εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε αντιδιαστολή από άλλες εμπορευματοποιημένες «γιορτές», ας αποτυπωθεί στο μυαλό όλων μας, ειδικά σήμερα που η κοινωνία δέχεται μια ολόπλευρη επίθεση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις της, ως μέρα προβολής και τιμής, των αγώνων των γυναικών.
