Η παγκόσμια Ημέρα των
Ηλικιωμένων γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται
κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου και είναι μία σημαντική υπόμνηση του χρέους που
έχουμε όλοι μας απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που μας γέννησαν, μας
μεγάλωσαν, που δούλεψαν σκληρά για να προχωρήσει η κοινωνία και η ζωή μας.
Δεν είναι λίγοι οι δημότες της Ραφήνας
και του Πικερμίου που ανήκουν σ΄ αυτή την ομάδα του πληθυσμού, γεγονός που
καθιστά σημαντικό να δοθεί, εκ μέρους του Δήμου μας, αυξημένη προσοχή ώστε σε
αυτήν την ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους να ελαχιστοποιηθούν τα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Έστω και σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές
συνθήκες για όλους μας, είναι χρέος του Δήμου να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες που παρέχει προς
τους συμπολίτες της τρίτης ηλικίας, διαμορφώνοντας ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο
ανθρωποκεντρικής προνοιακής πολιτικής, προκειμένου να δοθεί διέξοδο στις
ποικίλης μορφής αντιξοότητες που αντιμετωπίζει η ηλικία αυτή. Το μεγάλο στοίχημα για όλους μας
είναι τα επιπλέον χρόνια ζωής να είναι χρόνια με ποιότητα ζωής και ικανοποιητικό
επίπεδο υγείας.
Μέσω της πολιτικής του, ο Δήμος πρέπει να επιδιώκει την στήριξη και την φροντίδα στους ηλικιωμένους, με συγκεκριμένες δομές και δράσεις, όπως η λειτουργία ΚΑΠΗ ή το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», ώστε να παραμείνουν ενεργοί, δραστήριοι και χρήσιμοι, κατ αρχήν μέσα στο ίδιο τους το περιβάλλον. Ακόμα περισσότερο από τα μέτρα, τις υποδομές και τον εξοπλισμό οι ηλικιωμένοι χρειάζονται την ανθρώπινη συμπαράσταση, τη συντροφιά, την εξυπηρέτηση, τη φροντίδα και την αγάπη της τοπικής κοινωνίας στο σύνολό της. Αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος ώστε να συγκροτηθεί ένας εθελοντικός κύκλος στήριξης από δημότες που έχουν ευαισθητοποιηθεί και νοιάζονται για τους συμπολίτες τους, πέρα και πάνω από μικροπολιτικές και παραταξιακές σκοπιμότητες.
Οφείλουμε ως Δήμος μαζί με την κεντρικό κράτος ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πολιτικής δράσης για την κοινωνική αλληλεγγύη, έτσι ώστε οι συνδημότες που έχουν ανάγκη της συμβολής της αυτοδιοίκησης να μην αισθάνονται μόνοι κι αποκλεισμένοι. Παράλληλα έχουμε υποχρέωση να αναδείξουμε τα τεράστια κενά που συνεχίζουν να υπάρχουν στη χώρα μας σε θέματα πρόνοιας, συνταξιοδότησης και ασφαλιστικής κάλυψης των ατόμων τρίτης ηλικίας.
Είναι ελπιδοφόρο ότι η κοινωνία της Ραφήνας και του Πικερμίου είναι μια κοινωνία που ακόμα νοιάζεται, που προσφέρει έργο και δεν ξεχνά τους ηλικιωμένους της. Όχι τυχαία, βέβαια, καθώς στην Ελλάδα ο θεσμός της οικογένειας αποτελεί το θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο οι Έλληνες κτίζουν τις ζωές τους. Η οικογένεια είναι παρούσα και στηρίζει, με κάθε δυνατό τρόπο, τα άτομα της τρίτης ηλικίας.
Ας μη λησμονούμε επίσης, ότι στη σημερινή
συγκυρία, τα άτομα της τρίτης ηλικίας καλούνται να παίξουν εκ νέου έναν ολοένα
σημαντικότερο ρόλο στην ελληνική οικογένεια, παρέχοντας βοήθεια και στήριξη στα
παιδιά τους και αναλαμβάνοντας, παρά το βάρος των χρόνων τους, την φροντίδα των
εγγονιών τους. Μας δίνουν απλόχερα όσα έμαθαν από τη ζωή, όσα
διδάχθηκαν στο μεγάλο σχολείο της εμπειρίας.
Οι
ηλικιωμένοι λοιπόν, όχι μόνον δεν είναι βάρος ή στο περιθώριο της ζωής, αλλά
αποτελούν ζωογόνα, ενεργά μέλη της σύγχρονης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που
πρέπει να αναλογιστεί το μέγεθος της προσφοράς τους και να την ανταποδώσει…
